HATIRA
bırakmıyor yakamı sen’li günlerim
Eylülden kalan, tek hâtırâm onlar zaman bahçesinde gördüm de güller hiç birine, bir damla su vermedi gönlüm el vurulmamış altın saçların toprağı sıvazlar gibi sanki elimde gün değmemiş saklıların mâbedimdedir benim inan her gece gönül dağından savrulan küller aşk od’undan kalanlarımdır gönül pencereme çektiğin o kara tüller yüreğime bastığın mühürlerindir giderken/ bir bakış bıraksaydın hâtırâ olsun unutsaydın yüreğini bu saf tenimde bu haziran akşamında da, yine yoksun duy artık; bir atımlık nefesim kaldı ciğerimde Melikşah Selçuklu |
giderken/ bir bakış bıraksaydın hâtırâ olsun
unutsaydın yüreğini bu saf tenimde
bu haziran akşamında da, yine yoksun
duy artık; bir atımlık nefesim kaldı ciğerimde
tebrik ederim dost kalemini