SU DAMLASIGözlerim şehrin ışıklarına her daldığında Uzaklaşan dünlerime boş vermişliğim Duygusal şarkılara nakaratlaşan ruhumun Cennet mavisi uykulara özlemi Derin derin ciğerlerime çekmek Tüm dost bildiğim zehirleri Ve çekilmek körfezin sakin kıyılarına Yolculuklarını tamamlamış eski bir vapur gibi Hüzünlerimi anlatan tiyatro oyununda Ellerim acıdan kızarıncaya kadar Ayakta alkışlamak son defa kapanan perdeleri Sırtını dönüp her gidene rağmen Bir bir sönen sahne ışıklarının önünde Avuçlarımda güneşi tutuyormuşçasına Umutla bakıp bağırabilmek En onurlu tebessümlerimle (İşte bu benim hayatım, işte bu benim hayatım ) Ve en son ayrılanı olabilmek arayışlarımın Karanlığın sonundaki aydınlıkmış hayat diyebilmek Seni bulmak İlahi bir tesadüfü yaşamak Seni bulmak Elvedası olmayan aşk’a kavuşmakmış sevgili Kayan yıldızlara aldanmış dileklerim Dudaklarımın arasında sönmeye yeminli Yıllanmış bir çıplaklıkta ay ışığının tadı Öldürdüm içime işleyen bütün zehirleri Sonsuzluk şelalelerinde arınan şairlerin Zaman tahtına oturan şiirleri gibi Sarhoş yakamozlara küstü dudaklarımdaki ıslaklık Yalnızlık eşsiz artık,haykırdım şafağa sevdiğimi Seni bulmak Çölde tüm seraplardan kurtulmak Seni bulmak Gerçek aşk’a kavuşmakmış sevgili. KUZEN... |