(T)UZAK
gözlerinden bindim ilk ayrılık trenlerine...
sarı bir sancıdan kocaman bir pay ayırdım kendime, sen üzülme diye... uzak çok uzak bir şehrin geniş evlerinde yordum ben düşlerimi. üzerime yağan sıcacık bir kardı, bembeyaz bir yanılsamaydı belki gördükçe özlediğim. kaybolan bir ülkeyim şimdi. haritalarda yolunu şaşırmış bir meczup. kim bilecek ki kaldırımsız şehirlerden geçtiğimi, yüreğimi sana yedirdiğimi, çelmeci bakışlarından yere serildiğimi. kimseler bilmeyecek kendi sesime nasıl yenildiğimi. nemide-2009- eskişehir |
mükelmeldi kutlarım
saygılar