Anneciğim,
Bir göktaşı gibi dünyamdan koparıp
Uzak gezegenlere getirdin beni.
Yalnızım,
Kimsesizim,
Üşüyorum.
Isınamadım bu gezegene
Kara bulutların güneşi gölgelediği bu buzullar ülkesi ısıtmadı beni
Benimseyemedim geleneğini
Herşey bir emanet ve herşey ödünç,
Herşey bir aldanış ve herşey teselli buralarda.
Bir noksanlık var bu gezegende
Bakındıkça gözlerime diken olup batıyor
Dışım yaralı içim kanıyor
Göğsüm yangın yeri alev alev yanıyor.
Derman aradıkça tükeniyorum
Güldürmediler gülemiyorum
Bahtsızlığıma dur diyemiyorum
Yazgım böyle yazılmış silemiyorum.
Arzularım sınırlandı,
Aşkım kelepçede,
Duygularım mahkum
İnsanmıyım ben? Bilemiyorum.
Anneciğim,
Ateş almış torağın rahmet bekleyişi gibi özledim seni.
Gözümde özleyiş,gönlümde hasret boynumu bükerek gözledim seni.
Nerdesin,
Neredesin,
Gelemezmisin,
Şu perişan halimi göremezmisin,
Bahtsızlığıma dur diyemezmisin,
Şefkat kanatlarını üzerime geremezmisin,
Beni buralardan götüremezmisin,
Anlatacağım çok,çok ama pek uzak yerdesin.
Nerdesin ah anneciğim,
Nerdesin,
Neredesin ?
Ahmet BOZ