tevafukun adı oldu ya raslantı.
ahir zaman renk cümbüşü yaşantı.
çaylar yarım kahveler oldukça acı.
mukaddesler paçavra,
dalavere baş tacı.

komşu komşuyu tanımaz.
apartamanlar sefer tası.
her şey en uçta seyreder.
yok mu bunların ortası.

para sonsuz geçer akçe.
haysiyet şerefse keçe.
has gerçekler döndü hiçe.
arsızlıklar kanaviçe.
bu meyanda bundan böyle,
hatır gönül arama hiç.
söz sahibi kalleşle piç.

ne ukbayı düşünürüz.
ne gerçek anlamda hürüz.
deveyi hamutla yutar,
devlet malı götürürüz.
kağnı gölgesinde yürür,
hiç hesapsız üfürürüz.

sanatçımız sanat bilmez.
erkanımız halkı sevmez.
ülke meselelerinde,
yönetici hiç de evmez.
günü birlik yaşantıyla,
bu kervan hedefe varmaz.
bu anlayış bu edalar,
millet yarasını sarmaz.

kimi ağa kimi paşa,
söz düşmez ki vatandaşa.
selâm olsun kurda kuşa.
bu kervan böyle yürümez.

amca dayı ayrı âlem.
en muteber şimdi kelem.
yara büyük bulunmaz em.
millete düşen de matem.
miri malı sahipsizdir.
onu yiyen tam ipsizdir.
sızdıran som şerefsizdir.
ne rezildir bu yaşantı.
olmaz ki böyle raslantı.
Ankara,17.06.2009