Sessizliği yırttı çığlık Varıp gitti karanlığa, Çarptı bir duvara Ve gölge olup döndü Şu viran kulübeye... Uzun boylu adamın gölgesi Kapıya yöneldi. Ardından vuran ışık, Tek gerçeğiydi sokağın. Bir gıcırtıyla açıldı kapı Aldı içeri adamı. Kadın korkuyla baktı gelene... Büzüştü köşede. Az önce çıkan çığlığı, Sarıldı kimsesizliğine de Susup kaldı öylece. Tünedi korku yüreğine... Eğildi adam uzanıp kadına Tuttu elinden... Çekip aldı kolundan Eğri büğrü tek bileziği. Kadın boğuldu hıçkırıktan Diyemedi tek söz... Eli boynuna gitti Çizik içindeki boynuna... Az önce oğlunun O incecik kolye için Paraladığı boynuna. Çaresizce tortopak oldu Gömdü çığlığı yüreğine. Yuttu gözyaşlarını. Ne kocam diyebildi Ne de oğlum... O da çekip gitti Geldiği kapıdan, Yalnızlığına gömüp Anayı Avradı Kadını.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SAHİPSİZ ÇIĞLIK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SAHİPSİZ ÇIĞLIK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
buda toplumumuzun bir gerçeği ve güzel resmedilmiş şiirde. çaresi galiba gene unutmaya yüztutulmuş manevi değerlerde sanırım...kutluyorum şairi ve şiiri...selam ve saygılar...
O incecik kolye için Paraladığı boynuna. Çaresizce tortopak oldu Gömdü çığlığı yüreğine. Yuttu gözyaşlarını. Ne kocam diyebildi Ne de oğlum... O da çekip gitti Geldiği kapıdan, Yalnızlığına gömüp Anayı Avradı Kadını.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK SEVGİLİ KARDEŞİM GÜZEL BİR ÇALIŞMA VE MÜKEMMEL BİR ŞİİR. KUTLUYORUM SİZİ.
kadını birşeylerin içerisine gizledikçe benliğini körelttikçe körelmiş beyinlerin emrine verdikçe elbette bazı ruhlar canavarlaşacak kendini onun sahibi gibi gördükçe. duyarlı beyni ve dizeleri yazan kendini kendine sahip yapan yüreği kutlarım.
Toplumsal yok oluşumuzun resmidir bunlar. Güzel günler göreceğiz güneşli günler demişti ya şair. hala beklemekteyiz ama görünen karanlıktan başka birşey değil bu günlerde. Yine de inatla o son mumu korumaya çalışacağım. Umut o mumun adı. Sevgiyle kalın.
Kadınlar mağdurdur hocam.Sesli de,sessiz de çığlık attasada sesini duyan olmaz.Hele onu bu hale getiren Koacası ve oğlu ise.Ne acı ve ızdırap değil mi?Buna hazıra konmak değil mi? O ananın,o eşin günahı ne ki Buna katlanıyor.
Hadi biri kolyeyi aldı, geriye başka kolye mi kaldı ? Geldi biri eğri büğrü bileziği aldı, geriye bilezik mi kaldı ? Kolye de, bilezik te bozduruldu... hazıra dağ dayanmaz bitiverdi yeniden, Menbağı da kurudu... Ne olacak şimdi ? SATIŞ'a mı kaldı iş ? Altıncı kattan mı atacaklar? Olmazsa 5-10 bıçak darbesi mi takacaklar? " ERKEĞE HAS DÜNYADA SUÇLU YİNE MAHPEYKER !... " e hâlâ mı sansür takacaklar ? İşte; 21. yüz yil ve işte medeniyet... işte insan hakları... AB'ye bekle davet... AHİM yolu gözüktü CEZA'sı gelir elbet...
Hocam... Şiirinizin karşısında saygı ile eğilirim. TEBRİKLER:
Tuttu elinden... Çekip aldı kolundan Eğri büğrü tek bileziği. Kadın boğuldu hıçkırıktan Diyemedi tek söz... Eli boynuna gitti Çizik içindeki boynuna... Az önce oğlunun O incecik kolye için Paraladığı boynuna. Çaresizce tortopak oldu Gömdü çığlığı yüreğine. Yuttu gözyaşlarını. Ne kocam diyebildi Ne de oğlum... O da çekip gitti Geldiği kapıdan, Yalnızlığına gömüp çaresizliği yalnızlığı hüzünlü bir şekilde işleyen bir şiir okudum.tebrik ediyorum sizi.kaleminiz daim olsun.saygı ve selamlarımla...
Yalnızlığına gömüp
Anayı
Avradı
Kadını.
HAZİN BİR GERÇEK ŞİİRIN YAZARINA MERHABA
TEBRİKLER