Vuslat-ı NihanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Fotoğraf: Halim Tokel-Mr.Orwo
-Aynı kalpte bir olmak idi o an...- “Ben ölmüşüm; Ruhum çıkmış bedenimden Kurtuldum sanıp Dolaşmış yeri göğü. Sonra gülmüş kendine; Bulamamış uygun bir kalıp, Dönmüş geri bedenime… “ Fevkalade bıkkın birinin ruhu da Hazır boş bulmuşken o bedeni, Çalmış kapıyı… Tam dalacakken içeri sessizce Geri dönmüş ruh bedenine; Kalakalmış o da sessizce Kahve gözlerin gölgesinde. “Ben ruhumu zapt edemiyorum Tattı ya bir kez ölümü, Gidip de gezmek isterim Bedenimin ötelerini Ve gecenin alazında Kaçıveririm bedenimden yine Uzakların öyküsüne.” Fevkalade bıkkın birinin ruhu, Gözlerine hayran olduğu bedenin Nöbetteymiş kapısının… Hanenin boşaldığını görür görmez Sığınır cansız bedenin kollarına Girer kalbinin derinliklerine. Tadar mutluluğu ilk defa Ve bitmez olur insan masalı. Bedenin asıl sahibi, Dönüp de gene geri görünce Bulur bedenini Kanlı canlı ve deli dolu. Dört döner kendi etrafında. Yalvarır git, diye Dönmek için bedenine. İçerden yalvaran bir ses gelir: “Kalbinde olmaktı tek dileğim Gidemem ki senden çiçeğim.” 14.06.2009 14:12 Serap Hoca |
Gözlerine hayran olduğu bedenin
Nöbetteymiş kapısının…
Hanenin boşaldığını görür görmez
Sığınır cansız bedenin kollarına
Girer kalbinin derinliklerine.
Tadar mutluluğu ilk defa
Ve bitmez olur insan masalı.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK SEVGİLİ KARDEŞİM GÜZEL BİR ÇALIŞMA VE MÜKEMMEL BİR ŞİİR.
KUTLUYORUM SİZİ.