Yıllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Sabahların yıldızı ( TARIK ) ela gözlü
Artık ( ENGİN’’e ) kardeşti.
Bilmiyordu ne üveyliği ne de özü ,
Bir elmanın yarısı gibiydiler .
Beni hayata bağlayan ,
En büyük sermayem ,
GELECEĞİMDİLER …

Sevgilerin en güzelini ,
Aşkların en özelini ,
Paylaşıyorduk tüm her şeyi .
Zaman bir su misali akıp giderken ,
Büyüyordu minicik yavrularım …
Çıkageldi bir gün ansızın o densiz ,
Çalındı kapım .
Babalığını hatırlamış olacak ,
Onsuz geçen onca yılları …
Sevgi adına mıydı ziyaret ,
Yoksa mutsuzluk vermek miydi ?
Ergenlik bu ya karıştı kafası ,
ENGİN denizlerin dibine vurdu sefası ,
Tanıdığında da çok çabuk geçti yarası .



Yıllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Zamanın akışı içinde ,
Katıldı hayatımıza bir NUR ,
Adı ; oldu Aleyna NUR …
Ne güzeldi bebeklerim ,
Hepsi birbirinden güzel ,
Bizim için hep özeldiler .
Kartal bakışlım , açmış kanatlarını,
Koruyordu karındaşlarını .
Öyleydi ki sorumluluklarını bilir ,
Değişmezdi hiç bir şeye arkadaşlarını .



Yıllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Mutluluk denen asude güzelliğin ,
Zaman kiliminde .
Nakış , nakış dokunuşun ,
Pencereden sızan havada ki gizemde .
Yaşanıyordu liseli gençliğin …

Akşamın ufkunda kızıllık kaybolurken ,
Bir acı girdi .
Ölüm kokusu sinmişti eve .
Almıştı o da payını , acıdan .
Dayısının sessiz vedası .
Başlangıç oldu ayrılık rüyası .
Anasının acısından kalan ,
Hüzün veriyordu şarkısı ,
Yalnızlıksa cabası …




Yıllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Lise sondu , umut doluydu ,
Okuyacaktı , adam olacaktı .
Karışacaktı çoluk çocuğa ,
Çıkacaktı o da mutlu yolculuğa .
Hayaller kurulmuş karanlık gecelerden
Gelecek halkasına eklenmişti seneler .
Bilinmezdi ki ; acı bir haber gelecek piknikten
Meğerse son günüymüş neşeli eğlenmeler . ( 20.08.2000 )
Su kenarında yatan ıslak bir beden .
Sofra bezi olmuştu üzerini örten .
Görünce kopmuştu yürek ise benden ,
Seviyor diye yağlılar yapmıştı ,
O günse nenen .



’ Sarılamadım son kez sana o gün giderken ,
Söktün kalbimi yerinden , söyle , söyle neden ? ’