OLAN OLDU
"Birgün bu hasrete hasta ve yorgun kalbim dayanamazsa bilmelisin ki; dilimde şehadet, elimde resmin, aklımda cismin, saklımda ismin olacak..."
Ateşten gömleği giydim giyeli Yakışmaz gayrısı çul oldu bana Sevdaya boynumu eğdim eğeli Kölesi olduğum kul oldu bana Şaşkına çevirir en mahirini Evvelden istedim ben ahirini Bulmuşum özünün cevahirini Tüm dünya serveti pul oldu bana Sessizlik haykırır gürültü suskun Yalnızlık pes etti sabrıma küskün Hasret denen illet kılıçtan keskin Kıldan daha ince yol oldu bana Gözyaşım andırır azgın bir nehri Umuda teslimdir yeisin şehri Elinden içtiğim sevginin zehri Dertlerime deva bal oldu bana Cemalini görüp diz çöken dağım Nazarınla uçup gitti dimağım Beyhude geçiyor en güzel çağım Mecnun’un düştüğü çöl oldu bana Vuslat gönlümüzü koydu merakta Ruhumun gülleri açtı çorakta Yaşıyor sayılmam senden ırakta Aldığım her nefes zül oldu bana İsmail Koray Şimşek |
Yalnızlık pes etti sabrıma küskün
Şiir baştan sona çok manidar olmuş. En beğendiğim yeri burası. Yüreğinize kaleminize sağlık. Saygılar...