BENİM İŞİM
Böyleyim ezelden değişemem ben
Nice kördüğümü çözmektir işim Ruhumu kaplamaz gördüğün beden Sırların sırrını sezmektir işim Suyum zehirdendir ekmeğim taştan Gocunmam gözümden damlayan yaştan Kaçarım ’’büyüksün’’ diyen bakıştan Gururu horlayıp ezmektir işim İçim kan ağlamaz dışım gülmeden Ferhat’’ı anlarım dağlar delmeden Sevda ummanında kulaç bilmeden Boğula boğula yüzmektir işim Yokluklar yokluğun ’’var’’ına gider Geçmişim bugünden yarına gider Düşünmem kimlerin zoruna gider Doğru bildiğimi yazmaktır işim Bilmem aheste mi ani mi olur Ölümü tatmayan fâni mi olur Zamanmış mekânmış mâni mi olur Maddeden mânâyı süzmektir işim Aşk ile çağlayan gönlüne gül ki Sen seni arama özünü bil ki Kimseler sözümü anlamaz belki Gerçeği hayalle üzmektir işim İsmail Koray Şimşek |