YOLCU YOLUNDA GEREK
Niyetsiz bir vedânın hisli arifesinde
Timsah artığı bir göz hüzne gergef dokuyor. Cefa minaresinin en üst şerefesinde Ateist bir ulema zevkle selâ okuyor. Eni boyundan çirkef atölyesine girip, Can denen çar-naçarı mengenesine verip, İnâyet masasını sırtüstü yere serip Çokbilmiş bir marangoz son çiviyi çakıyor. Ne hainlikler gördü bu yürek yarılmadı Namerde eğilmedi, yârene kırılmadı. Alnını peşkeş çekti sırtından vurulmadı Herkesin cürmü kaçsa o nispette yakıyor. Keşkelerle boğuşan mazimin gözü kanlı Umudun ufka dönük cenabet yüzü kanlı Münafık irademin -çok şükür- sözü kanlı Nedâmetistan ömrüm avucumdan akıyor. Vefanın ahde savaş açıncı günü bugün Tahmin edin doğumun kaçıncı günü bugün? Üç günlük şu dünyanın üçüncü günü bugün Yolcu yolunda gerek... Can bedenden çıkıyor. AliERDİNÇ |