SUSKUN
benim suskunluğum,
şu koskoca kenti doldurur. görmediğim Sahra’yı , caddelerine susadığım Ankara’yı... çay kokar şimdi yarin gözleri -bilirim- ellerinde bayat simit kokusu -ezelden- dillerinde tuz tadı -biteviye- şehirler kuruldu gezdiğin yerlerde. kurbanlar kesildi sadece senin için o kentlerin sunaklarında... -bilmedin- usul usul dönüverdi mevsimler. ceplerimde kaldı, harcayamadığım eylüller. hala gülemiyorum eylüllerime yağmur yağarken... nemide |
kalemin ve yüreğin susmasın .güzeldi ,kutluyorum