O ADAM-18Güneş mızrak boyunda Haziran sıcağıydı Usul usul sahile iniyordu O adam Deniz koynunu açmış sanki yâr kucağıydı Bir hüzün teknesine biniyordu O adam Gözleri takılmıştı balıkçı tayfasına Bir şeyler karaladı kalbinin sayfasına Feryat karıştı yine inleyen sayhasına Kaderini bin kere kınıyordu O adam Bir el sallanıyordu dalganın beyazında Sitem savruluyordu canhıraş avazında Kalbi Temmuz yangını beden Mart ayazında İliklerine kadar donuyordu O adam Sırtını umut ile taşlara dayıyordu Masmavi hayalleri siyaha boyuyordu Kendini bir delinin yerine koyuyordu Yalnızlığın ardına siniyordu O adam Deniz bile kararmış boz bulanık renkteydi Dev dalgalar durulmuş sahil ile denkteydi Yürek muharebede duyguları cenkteydi Sanki gelecek gibi sanıyordu O adam Güneşin batışını izledi derin derin Fehmindeydi hisleri hüsran dolu o yerin Lâyıkımıydı peki böylesi bir kaderin Cehennem ateşiyle yanıyordu O adam Zamana karşı yine mağlup olmuştu garip Mutluluk yokmu bilmem bir gün vulata erip Her daim yaşadığı o sonuçtan muzdarip Çaresizce evine dönüyodu O adam Zeki BEKAR |