AKŞAM ÜSTLERİ
Akşamlar nöbeti devrederken sabahlara
bir türkü yankılanırdı dağlarda gözlerimizi kapar hayel alemine bırakırdık kendimizi Sonra bir kuşun kanat çırpınışlarıyla gelirdik kendimize avuçlarımızda ısıtırdık ateşi hainliğin pusu kurduğu gecelerimizde sinirden dinmeyen öfkemizi yumruklardık içimizde isyanlar baş kaldırdığında zaman hapsederdi kendini gölgemize başımızı yerlere gömerdik utancımızdan aynlar bile ürpetirdi kanayan yaralarımıza baktıkça suskunluk kol gezerdi damarlarımızda telaşla büyüyen hıncımızı saklardık duvarların arasında Ve Hayeller yürürdü avuçlarımızda sonra hislerimize karışırdı gözyaşlarımız her yağmur yağışında yüreğimiz ıslanırdı andıkça akşam üstlerini Tekin Bayram |
hep yaktılar talan ettiler
umudun yarınlarını.
eyvallah MİRİM.