Ben karanlıkta bile görürüm Aşk'ı
Siyahlarını içtim gecenin, kendimden geçtim
sonra oturdum aklımın bir köşesine daldım seyrine körpe bir çiçeğin bir ısırımlık sevinçler birikti sana ayırdığım sözlerimde eskiciden kalma ağır bir gözyaşı gibi vurunca her gece sille tokat dertlerine bir an durup düşündüm yarısı sende olan aklımla çözümlemesiz denklemlerin ikileminin de coğrafyası belli olmayan bir zaman diliminin mistik yansımasında kendimi gördüm beşersiz alemin son perdesinde yağ bu gece siyah olsun gecem yağ ağlasın her zerrem adem’im madem kokla her çiçekte bulursun hak’kı ben karanlıkta bile görürüm aşk’ı |