SÜRGÜN ŞEHİR
Sürgündüm şehre yağan yağmurlarda
Talan olmuş düşlerin bekçisiydim Kimse bilmedi üşüdüğümü temmuzda Varım yoka yokum hiçe döndüğünde anladım İnsanın tek yaşayıp tek öldüğünü. Ondandır şehirler geceleri hep karanlık olur Aynalar yollara küs, aydınlığından utanır Ağaçların neden ayakta öldüğünü Annelerin neden saçlarını ördüğünü Ve babaların damlarda çürüdüğünü Çok geç anladım, insanın da öldüğünü Şafakların beyazlığının şakaktan olduğunu Ondandır kış ayları hep soğuk geçer Kar yağmaktan utanır da insan tepeler. Anne, şimdi çektiğim sancı doğumuma eş mi? Ölüm, insanın alnında söyle kardeş mi? Kuş ölse ansızın kafeste nasibi leş mi? Söyle anne, senin de arkadaşların vefasız mı? Sırtından vurulan hep iki kere bıçak mı? Cana hüzün değdi, yapraklar hâlâ güz mü? Dostluk tanığı göz mü yoksa söz mü? Sürgünlüğümü duymasın ne hancı ne de yolcu Bitti bitiyor nefes, hayat denilen uzun koşu Dost el vermedi, çıkamadım ki yokuşu Söyle anne, senin de arkadaşların yok mu? Söylemek dururken nasibin hep sus pus mu? Sustum insanların şerrinden korkarak Yaşadım hep dağlara bakarak. Anne, şimdi çektiğim sancı doğumuma eş mi? Ölüm, insanın alnında söyle kardeş mi? Kuş ölse ansızın kafeste nasibi leş mi? Söyle anne, senin de arkadaşların hayırsız mı? Sırtından vurulan hep iki kere bıçak mı? Cana hüzün değdi, yapraklar hâlâ güz mü? Dostluk tanığı göz mü yoksa söz mü? M.S./2009 KAHRAMANMARAŞ |
Sürgündüm şehre yağan yağmurlarda
Talan olmuş düşlerin bekçisiydim
Kimse bilmedi üşüdüğümü temmuzda
Varım yoka yokum hiçe döndüğünde anladım
İnsanın tek yaşayıp tek öldüğünü.
Ondandır şehirler geceleri hep karanlık olur
Aynalar yollara küs, aydınlığından utanır
Ağaçların neden ayakta öldüğünü
Annelerin neden saçlarını ördüğünü
Ve babaların damlarda çürüdüğünü
Çok geç anladım, insanın da öldüğünü
Şafakların beyazlığının şakaktan olduğunu
Ondandır kış ayları hep soğuk geçer
Kar yağmaktan utanır da insan tepeler.
Anne, şimdi çektiğim sancı doğumuma eş mi?
Ölüm, insanın alnında söyle kardeş mi?
Kuş ölse ansızın kafeste nasibi leş mi?
Söyle anne, senin de arkadaşların vefasız mı?
Sırtından vurulan hep iki kere bıçak mı?
Cana hüzün değdi, yapraklar hâlâ güz mü?
Dostluk tanığı göz mü yoksa söz mü?
Sürgünlüğümü duymasın ne hancı ne de yolcu
Bitti bitiyor nefes, hayat denilen uzun koşu
Dost el vermedi, çıkamadım ki yokuşu
Söyle anne, senin de arkadaşların yok mu?
Söylemek dururken nasibin hep sus pus mu?
Sustum insanların şerrinden korkarak
Yaşadım hep dağlara bakarak.
Anne, şimdi çektiğim sancı doğumuma eş mi?
Ölüm, insanın alnında söyle kardeş mi?
Kuş ölse ansızın kafeste nasibi leş mi?
Söyle anne, senin de arkadaşların hayırsız mı?
Sırtından vurulan hep iki kere bıçak mı?
Cana hüzün değdi, yapraklar hâlâ güz mü?
Dostluk tanığı göz mü yoksa söz mü? ÇİĞDEM YÜREKTEN KUTLUYORUM BU GÜZEL ŞİİRİNİ SEVGİLERİMİ SUNUYORUM ÇOK HOŞUMA GİTTİ BİLESİN TEBRİKLER.................KALEMİNİ SUSTURMA SAKIN..........