Veysel Oldum Sonunda
Bu gece Veysel olup kör bakacağım hayata
Topal bir karınca nasıl düşerse yola Haykıracağım içimdeki vatan aşkına Çırılçıplak üşüyeceğim hatıralarda ve anne Bir sabah yağmurunda düşeceğim tohum diye Toprağa. Avucundaki dua olacağım, gözlerinin karanlığında Ufukta batan gemilerin inadına dikeceğim bayrağımı Gezip duracağım bir uçtan diğer uca Erguvanlar koyacağım başucuna Yokluğunda yıldız diye asılacağım semaya. Ve bir sabah anne ezanla birlikte Çağlayacağım kulaklarında. Bu gece Veysel olup kör bakacağım hayata Ve ağlayacağım anne, ağlayacağım Sivas yağmurlarında Mızrabım bir silah gibi dolarken sokaklara Haykıracağım içimdeki vatan aşkına. Bir akşamüstü anne, bir akşamüstü Güneş gibi batacağım aşkın şafağında. Dudağındaki tebessüm olacağım, ruhundaki sızının yanında Unutulmanın kucağında büyüceğim anne, Ayrılığın sıcağında bulacağım şefkatini, Haykıracağım içimdeki vatan aşkına Ve bir sabah anne, ezanla birlikte Ağlayacağım gözlerinde. Bu gece Veysel olup kör bakacağım hayata Öksüz kalan sazı gibi asılacağım duvara Gelen geçen bakacak, bakacak bilmeyecek anne Benden öncede benden sonrada insanlar Kör bakacak hayata. Kimse yittiğimi bilmeyecek aslında. Bu gece Veysel olup kör bakacağım hayata Topal bir karınca nasıl düşerse yola Haykıracağım içimdeki vatan aşkına Çırılçıplak üşüyeceğim hatıralarda ve anne Bir sabah yağmurunda düşeceğim tohum diye Toprağa. M.S./2009 KAHRAMANMARAŞ |