Zaman damlası 2Dokuma tezgâhında ki Fırındılar Buzdağlarını ördüler Kalıp dışı Bir aşk hikâyesi yaktılar Kalpleri Duvardaki yazılarında atardı İsmet paşalıydılar Komşularımdılar Baharları erik kokardı ulaşamayacağım Evlerinde gizli gizli kitap okurlardı Yasaklı Ruhları vardı topraklarının Gün doğmadan aydınlanırdı karıncalara Emeği biriktirirlerdi aydınlığa Mektupları tutunamayanlara söylev Kiraz Kırmızı hayalleri vardı Bir mevsim olgunlaşmasını beklerlerdi meyvelerinin Akşam döner mi diye bekledikleri oğulları vardı Ölmeden gelmek ödüldü O zamanlar Eski kahramanların hikâyesini anlatırlardı akşamları Tek siyah beyaz televizyona sahiptiler Komşularımdılar Yoldaşımdılar Beklerim erik kokuları koksun diye yüreğime |
bir bekleyen varsa bir gelen mutlaka olacaktır.