....
açıl, ağlamaların ve gülmelerin denizine
sanrılarla şişsin yelkenlerin rüzgar niyetine yürü, dalga dalga yalnızlığa sarsılsın bedenin kendinden geç kimse rastlamasın izine... kopar, göbek bağını kökünden anlamsız saydığın gerçeklerden taşır, aklını son damla düş ile özgürlüğe akan sel olsun dilin geçsin bilincin labirentlerinden kendi yatağını aşarak gerçeküstüne... |
çırpına durduğumuz bir anafor mu ömür
Kutlu/yorum.