(2) GÜNEY
Ne Atam’ı yaşadım, canlı.
Ne Gandi’yi gördüm. Dalai Lama’yı bile paylaştım karımın Gözbebeklerindeki mutluluktan. O görmüş " G ü n e ş i n G ü l ü m s e m e s i " n i . Nazım ile birlikte yatmışız Bursa’da. Bilmeden, aynı havayı solumuşuz yani. O Mahpusda, ben Yatılı. - K u ş b a k ı ş ı - O’nun Dost, sıcak Eliyle Boğazda kucaklaştım kardeşim sayesinde. Bir Filmi gösteriliyordu, Üniversite’de. Konuştuk mutlu, sustuk. Sağım-solum o, hanımı ve annem. Önümde Beyaz Perde, sırtımda genç Beyinler; " H e r y ö n ü m G ü n e y " Çölde kana-kana susmak, susamak kadar ölümsel. Boğazın patlıyasıya, yada Kulak Derisi; Bağırmak? "A n l a m s ı z . " Yanlış Yol’un dönüşü zor. "D u r m a k " en hızlısı. Doğru’nun ilk Adımı; "İ n m e k . " Sonu belirsiz Yolculuktan. "D e ğ i ş t i r m e k " Kendini. Bağırıp-çağıracağına Dur, Düşün ve Kendini, kaybettiğin yerde ara. Dene hele! - F i l i m B i t t i - |
Tebrikler...
Bulutlarınız kararmasın,
Gözleriniz ağlamasın,
Gölge gibi takipte olsun
MUTLULUKLAR…