KORKUYU KORKUTAMADIĞIN ZAMANLARHani bazen bir ses tonu korkutur sevgiliyi Öyle anlarda için acırda söyleyemezsin Cümlelerini içine gömer, gülücükleri sevgiliye Buse gönderirsin... Hani bazen bir ses tonu uzakları yarar Kanatır yaraları, deler ve dar gelir zaman Koşmak isterken mecbur kalır, çakılı kalırsın ya... Hani ayak parmaklarına kramplar girer... Hani bazen bir ses tonu yaprağın üzerindeki Minik tırtıl gibi kemirir Gül incesi dudağa tuzlu sular düşer yaa... Çeneni çocuk gibi büker, gözlerini yumarsın... Hani bazen bir ses tonu yakar içini Nedensiz korkularını niçinlerle sularsın Ellerini açar dua eder, sığınırsın tanrı’ya Yalvarır yakarırsın yaa... İşte öyle biranda elini yumruk yapar Alnına dayar başını öne eğer Tüm sevginle hayÂle dalarsın yaa.. Sevgilinin peşinde koşarda Bir türlü yakalayamazsın... Zaman yetim kalmış bir çocuk gibidir Gecelerin koynuna sığmazken Güneş doğmak için inat eder ya... Hani bazen bir ses tonu seveni, Kelebeğin kanadı gibi Çırpınışlarını içinde yaşar... ayşe yayman 27.02.2008 |
ah şiir
yürek ssmasın hiç
selametlerle