GÖLGELER
Bir çeşit mahpusluğu başka bir çeşit mahpuslukla düşünmek, gerçekte var olan bir şeyi gerçekte var olmayan bir şeyle düşünmek kadar akla yakındır.D.D.FOE
GÖLGELER Şehrin sokaklarında ıslanırken gece Her yağmur damlası siyaha boyuyor caddeleri Saçak altı yalnızlıkları vuruyor yüzüme Eski günlerden kalma bir rahatlıkla Aldırmamacasına seyrediyorum insanları Kiminin çantası başının üzerinde kiminin gazetesi Elbiseleri ıpıslak -Sen misin yoksa ey karanlık yağmur, bu gece beni durduran Gördüğüm son yağmurdur belki de Yaşadığım son gece Düşündüm ne çok ıslanmıştım Ne çok karanlıklar görmüştüm de Hiç biri bu kadar ağır gelmemişti Hiç biri sarıp sarmalamamıştı beni Çökmemişti buhran gibi üstüme - Bilmekse bildim bunca yıl sonra umutsuzluğu Bekliyorum Ya dinsin bu yağmur ya bitsin karanlık Daha beter iniyor git gide Sokaklar boşalmış Ses seda çıkmıyor Hüzün artıyor fecr-i ati’de -Nedense? Yalnızım Her zaman olduğu gibi Bu sefer ellerim de boş Anlatacağım bir şey kalmadı Gölgelerime -Haydi sizlerde gidin artık, gün doğacak gölgeler Demek sadece geceleri olmazsınız Bu iyi Hiç olmazsa gündüz de etrafımda dolaşırsınız Heyhat… Biraz sussanız Ben ararım sizleri Oyalanırız -Beni anlamak sizin işiniz değil dinleyin yeter Nihayet bitti Yorgun gözlerime ateş gibi vuruyor güneş Açamıyorum Ne olur dönün gölgelerim Yalvarıyorum -Gece mehtap ve yıldızsız olabilir ama gölgesiz asla!.. Bırakın beni yeniden sessizce yatağıma Gün başlıyor Geceye hazır olmam gerek Ve hep bu son gecedir diyerek Uyanmak için Gölgelerimle hasbi hale -Zamanın bittiği yerde gölgelerin hükmü kalır. -Gölge zamansız, zaman gölgesizdir. Ve sessizlik ve yalnızlık ikisini de alır. Hüseyin AKOVALI Şiirimi güzel sesi ile yorumlayan sayın Canan ONUŞ ablama sonsuz teşekkürler |
enfesti...