Aşk bir uçurtmadır. Doğru rüzgar eserse uçurtmanın zevkine doyum olmaz. Uçurtmayla yüreklerde kanatlanıp uçar. Rüzgar estikçe uçurtma yükseklere daha yükseklere uçar.
Yükseldikçe yüreklerde de sevdalar büyür gider.
Bazen, rüzgar esmez olur. Uçurtma gibi sevdada yerlerde sürünür.
Aşk kaçaktır, sevda korkaktır.
Bazen de rüzgar öyle bir eser ki, uçurtma dayanamaz rüzgara, kalıverirsin uçurtmanın uçundaki bir iple tek başına.
Uçurtma bir yana sen bir yana.
Aynen yalan aşklarda olduğu gibi.
Emek ister, özveri ister, rüzgar ister uçurtma.

Hayatın tam içindeyim
Hatta çok yol aldım
Umutla bekliyorum
Karşıma çıkacaksın biliyorum
Adına bazen Aysel, bazen Nalan desem de,
Beklediğim Yabançiceğidir.
Ve karşıma çıkarsın.
İşte o an yüreğim kanatlanıp mutluluktan uçar
O kadar uçar ki ayaklarım yere basmaz,
Hatta yere konmak aklımdan geçmez.
Oysa uçan yalnızca benim
İsterim ki birlikte uçalım.
Uçmasan da uçurtma yapsan,
yüklesen sevdalarını uçurtmaya
Bıraksan rüzgarın kollarına

Düşlüyorum,
Uçurtma gelecek
gökyüzündeki yalnızlığım
uçurtmanın ucundaki kocaman sevdanla sona erecek
İsterim,
bulutlarda seninle uçmayı,
gün doğumunu,
gün batımını,
O sevdalı yüreğinle yaşayayım.
Ama sadece düşlüyorum
Ne uçurtma vardır,
Nede uçurtmaya yüreğini bağlayan bir Yabançiçeği.
Yıkılırım, aşkımın boynu bükük kalır.
Sevdam sana bile yabancı olur.
Yıldızlar gibi sevdan da
yavaş yavaş yüreğimden kaybolur.
Anlarım, o zaman,
bir sevdayı yürekte büyütmenin ne zor olduğunu.
Anlarım,
Yabançiçeğinin köklerinin çok derinlerde olduğunu.
Öğrenirim,
Yabançiçeğimin kocaman sevdayla bana gelmeyeceğini.
Bilirim artık,
Yabançiçeği aslında hiç gelmemiş, hiç benim olmamış.
Uyanırım gerçek sandığım düşten.
Yüzleşirim;
Bu evrende aşkın yalan olduğu gerçeğiyle.
Beklerim, ayaklarımın altından
yaşanmamış aşkın kayıp gitmesini.
Beklerim, acıların azalması için
zamanın akıp geçmesini
Ve gün gelir aşkla yelkenlerimi doldurup
dönerim hayata yüzümü
Gün olur sen yanarsın yokluğumda
değerini bilmediğin değersiz(!)aşk için.

Ünal TÜRKOĞLU