Gitmek... ( Gitmenin böylesi )
Bir uzvunu daha yitirirsin
Bir elin parmakları kadardır topu topu Kırılmaz mı kol kanat Kırılmaz mı elbet. Baktığınla susturur acı acı Bir musalla taşı Bir kabir taşı… Ya kalana ne demek der hayat Ufukta batan ay başına yıkılır lal olursun Divane dönüşür akan damlalar. Şıpır şıpır toprağa dağılırsın. Zor zamanların dilim ekmeğini bölüşmeye kimsen yoktur artık. Olmazsa olmazdır sıla yarısı dost Dilinin ucunda kırılır da, Böylece bırakıp gitme diyemezsin Bir başına kalmış, esirdir yaşam a bütün tümceler Yankısızdır her halde .. Oysa Toprak olan mı yoksa Her sabah parmak demirlerden kabre tebessüm etmeyen güneş mi yeniden doğar Soramazsın Sığınırsın Mavi bir çocuk olur erdem Tutunduğum tek bir dal bile kalmadı ebedi şu fani dünyada Tutma ne olursun ey cennetin ziyası tûba dalı Yoksa sen olursun bedeli bana diye fısıldar us yüreğe. Sonra bir Fatiha okursun Avunursun. Yitirdiğin uzva alışır, Unutur, Gidersin... |
Mavi bir çocuk olur erdem
bu kısmı özellikle beğendim bi de son kısmı sevgiyle