Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Aynalıkavakta Gezinen Şiir
sihirimsi
5,0 / 2 kişi ·1 beğenme · 3 yorum · 832 okunma
 Aynalıkavakta Gezinen ŞiirBu mayıs başka mayıs, Aynalıkavaktayız. Koynunda suyu Zevkten dört köşe bir havuz Üstünden atmaya çalışıyor Son kış uykusunun tatlı mahmurluğunu. Dingin suların sakin dokunuşu Nilüferlerin yaprağında okşayış oluyor. Bir sevişmedir tutturuyor Nilüfer çiçeğinin açık pembesi ile Baharın dayanılmaz esintisi sere serpe... Bu büyülü sevişmeye takılıp kalıyor Sevgilisiz bir mor menekşe. Ve çocuklarımız Narin bedenleri İncecik belleri Duyarsız koşturuyorlar Başlarında onbeşinci yaşın kavak yelleri... Sevgime tutsaklığım, Sevgisizliğine isyanımla Havuzun başında ben Heykellerin yıkıldığı Şairlerin yakıldığı Şiirlerin gömüldüğü Ezgilerin gürültüye dönüştüğü Efsaneler şehrinde yapayalnızdım elbette.. Geçmişle geleceğin, Hüzünle neşenin Sükunla karmaşanın Yazla kışın dokunuşunda İçime sığdıramadım içimi... Sancılı bir günün orta yerinde Bir bahar düşünden geçişimi, Mutsuzluğu gönüllü seçişimi Anlatayım derken istediğimce “Değmeyin feryadıma Figanıma değmeyin Eğer sevmek bu demekse Ben vazgeçtim beni sevmeyin” diye Sertab seslendi birden bire... Dinledim derinden Haliç ağlıyordu kederinden.. Garip, zavallı, ihtiyar bir dilberdi o şimdi. Kanadını titretti bir kuş Bir laventenin açık penceresine tünedi Bir Aynalıkavak kasrına baktı Bir o perişan dilbere “Müşterisi çoktan tükenmiş Hey gidi altın boynuz Kimdi seni ağlatan soysuz Nerede asırlarca beklediğin O ipeksi dokunuş” diye Ağıt yaktı keder ile... Çimenler saçlarından hüzün damlattı avuçlarıma Okşanmayı bıraktı nilüfer yaprakları Pembelikler vazgeçti sevişmekten Sadece bir parça mutluluktu Hepsini hepsi birden unuttu... Süslü mü süslü Gelin yüzlü duvarlara döndüm yüzümü, Selam sandım hasretime, Tutmak istedim o canım ellerini Kırışık ellerimle... Eskilerden kalan Masalsı makamından Son hoş seda çınladı kulaklarımda.. Perdelerinde.... Toprak olmuş, İnce, narin, nazenin parmakların Gezindiğini gördüm tamburun. Ud, ney, kanun inlerken Yoksundu her biri sazendesinden... Nameler döküldü sıra sıra Aynalıkavak ak polenler indirdi lapa lapa Altın sarısı, ince, toprak yollardan Akarken sana damla damla Ahşap bir masaya tutundum Eski bir filme girmiş gibiydim. İstanbul’u yeniden sevmiş gibiydim. TAMAY ÖNAL POLAT |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Aynalıkavakta Gezinen Şiir şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
sihirimsiO şiiri birebir yaşayarak yazmıştım. Ama "kocaman şiir" diye bir şiirim var onu da birebir yaşayarak yazdım. İstanbulun iki ayrı yüzü diyelim. Başka yüzleri de olduğu gibi. Özetle bu büyülü şehri seviyorum.
Çok teşekkür ederim içten cümleleriniz için.
Çok teşekkür ederim içten cümleleriniz için.
Cevap Yaz
mükemmel harika şiir okudum tamay,
çok güzeldi saygılarımla
çok güzeldi saygılarımla
Rom@ntik
26 Mayıs 2009 Salı 23:30:05
Şiiriniz oldukça güzel...
Fikrimce seslendirilirse daha da güzel olur...
Saygımla
Rom@ntik
26 Mayıs 2009 Salı 23:54:00
Demekki bilmeden de olsa, şiir hakkında doğru tepit :))
Saygımla
Saygımla
Şiirin seslendirilmiş halini şiir kahvesi radyosundan Yusuf Ziya Leblebici yaptı ve radyoda okunuyor. O nedenle buraya almakta çekindim. İlginizze çok teşekkür ederim.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 26.5.2009 22:32:12
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 832
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Bir İstanbullu olarak şiirin içinde yaşadım Haliç'i,Aynalıkavağı...Toprak yolları yürüdüm,Haliçle beraber üzüldüm,ney dinledim...Tam ahşap masaya tutunup film izlemeye başlamıştım ki baktım yolun sonuna gelmişim.
Hani derler ya kutlarım kalemini...İŞTE AYNI ONDAN...!