İntihar Mektupları / II- Yok sayılır çünkü hüznüm, yok sayılır figânım Hatıranın terk ettiği sessiz bir diyâr olur… - II . ) - Kuşku - İki yol var, biri çıkmaz; diğeri acizliğim Adım atsam dönüşüm yok, yüreğim çok üşüyor. İki yol var, biri mutlak; değeri acizliğim Kapısından baksa gönlüm, cana hüsran düşüyor. İki can var, biri bende; biri sürgünde hâlâ Nefes alsam, soluğuma karanlık üşüşüyor. İki an var, biri sevdam; günahsa, günah benim Ne çıkar terk ediyorsam sahipsiz mevsimleri? İki an var, şakağımda titreyen silah benim Kim aldırır gizliyorsam “ah” kokan resimleri? İki can var, biri ana kanarken; günde hâlâ Biri cana dipnot düşer terk etmiş isimleri. Nasıl olsa güne düşen gölgeler söyleşirken Günahımdan azledilmiş tövbeler anlar beni. Sûretimden var edilmiş bilgeler söyleşirken Sabahın en kuytusunda saklar yalanlar beni. Ey yüreğim, sen umudu anarken dünde hâlâ Şarabın en koyusuyla anar kalanlar beni. Kimse bilmez beni hâlâ, kime kırgın gözlerim Hangi yıldız kayıp gitti ellerimden kim bilir? Kimse bilmez seni hâlâ, kime dargın gözlerim Kim aşkı yok sayıp gitti ellerimden kim bilir? Kimse bilmez, sen baharla yanarken tende hâlâ Hangi sevda cayıp gitti ellerimden kim bilir? 26.05.2009 Beylikdüzü |