Kara aklanırsa gelişinle aklanır
Bu ilk durak sevgilim
O mor yapraklı ağacın önünde seni bekliyorum Dudaklarımda kendini bilmez ezgi Gözlerimde gözlerinin yosun yeşilliği Burası zindan sevgilim Güneş’in vurmadığı Sabahların olmadığı Nefesini istiyor bu beden Ya seninle ıslanacağım Ya da suyun üstüne yazılan kader gibi kaybolacağım.! Daha kaç defa rakı bardağına yakın olacağım? Seni bu kadar sevmeme rağmen Gözlerim ağır gelecek bedenime Daha kaç defa sensiz sarhoş olacağım? Yeter! Varlığını varlığıma kattım Çaldın umutlarımı Bütün hayallerimi yağmaladın Daha yetinemiyorsan bunlarla Gel öldür beni Sun beni Azrail’in ayak dibine Yazgıma güneş mi değdi? Onun için mi yandım? Gözlerime bak Güneş yakmadı beni Gözlerinin değdiği kaderim yaktı beni!!! Kül nasıl kor ateşe sarılırsa ben de sana sarılmalıyım Algılarım senden başkasını göstermiyor Dozunu aşmış kanser var yüreğimde Yorulmuş nefesim ve nefessiz haykırmalarımla Seni bekliyorum Yüzüme çizdiğin hüznü Kimliksiz ve yükümsüz bir kimlik bıraktın geride Senle başlayan ama bitmeyen acı bıraktın geride “Kara aklanırsa gelişinle aklanır” Kendi özümle içice bırakma beni Gel artık! Sağ yanımı yaktım Ama sol yanımın sızısı dinmedi Saat/21:32 |