sobe
Soluğunu çeker rüzgar,
hiç olmadık yerde mesut ve bahtiyar. Söğüt dalında bülbülün figanı, yırtarken kulakları bir dikeni kopmuş, goncadır lal... Zamanın izlerine karışır gün be gün sona yaklaşır... Yağmur sonunda bir kuşakta ebemin, elleri kan yüzüme dokunur elif... Anam kovar rahmin ağzından, içimde hicran doğuma isyan... Zikrinden korkar, fikrine aç alimim. Bir küfesi boş terazimin, bir ucunda ben, tahtirevallimin... Adımlarımı saydım, ta orada, ufukta güneşin değdiği yerde Sobe... AysunSay |
ölüm emzirilen bir çocuk ..
tebrik o kadar çok ki
aysun...