DERDİN DERGAHINDA
Doldurma bana dünya şarabından zahit,
Meylimiz içmeden sarhoşluğadır bizim Kevser ırmağında bekler ol sakimiz Gel gör ki içmeye sarraf ister bademiz. Ay dünyanın,dünya güneşin etrafında döner... Bizim pervaneliğimiz aşkadır aşka şahit, şol dünyada rastlamadım gelipte kalana, Anlayan anlar bizi,sözüm yok anlamayana.... Candan vazgeçmiş canan için yanan gönül, Köze zahmet boş yere ....... Yürür gider derdin katarı, Bilinmez mezarı onunda nerede.... Dolduramadım çilemi derdin dergahında, Bilmezdim meğer insan eti yiyenler doymaya, Bizi bizden etti benlik güdenler,oğmaya meğer dosttan gayrısına meylin olmaya. Birseliyem sen insanı ne sanırsın, Tanısan ,bilsen,kendini belki tanırsın. Eyvallah,huuuuu çeker yanarsın, Hak insanda ,insan Hakta ne ararsın.... DEĞERLİ DOSTLAR MAHLAS KULLANARAK YAZDIĞIM İLK TASAVVUF ŞİİRİ ÖRNEKLEMEMDİR,GÖRÜŞLERİNİZİ VE ELEŞTRİLERİNİZİ BEKLİYORUM ,SAYGILAR... |