TANRISIZ ÖLÜMLÜLER
Yüreğim üryan,
Anlamıyor insanca olmayanı, Bu anlamın anlamsızlığını.. Zaman hep sancılı, Doğurup duruyor,olanı olmayanı.. Dolunayın ışığıyla sarhoş oysa gece, Yudum yudum içerken ayı, Doğacak güneşin ağlıyor yüreği, Kanıyorum şafakta şarap kızılı..... Ağlıyor içimdeki çocuk,kollarımda Bütün suskunlukları avaz. Prometeusun ateşinden almışım ışığımı, Sonu kül ve dumandır oysa ateşin. Güneşin çıplak yüzüne uzanmak istiyorum ellerimle, Yanıyorum sonsuzluğa.... Ey tanrısız ölümlüler, Bin yıllık günahların yolunu gözlüyor cehennem, Ve hayat bir şelalenin suyu olmak gibi, Çağlarken kendi kendini yıkamak, Ölümle doğurmak kendini, Varoluşumdan özür dileyerek başlıyorum , Kaldığım yerden yaşamaya, Biliyorum en kutlumuz insan kalanımız... |
bu zamanda insan kalabilmek... çok zor gerçekten..çok..çok güzeldi..kutlarım..saygılar..