ZAMAN...ZAMAN İÇİNDE...güller kurudu öksüzlüğüme sitem gibi umut dediğin ne ki bir titrek alev sevdâya adanmış kuzgun kanadı gece saçlarımda matem ışıltısı bakma gökyüzünün maviliğine o hiç mavi olmadı o hep puslu tıpkı senin gibi hep kurşuni ve siyahtı bende aynı günde doğup batırdım güneşi takvimim derin uykulardayken devrolmadı hiç bu ne demektir bilir misin yarın diyemedim ben yarın beklemedim tıpkı seni beklemediğim gibi yüzümü dönemedim günebakan gibi güneşe bu günde yaşadım günü yaşadım kandırdım kendimi ne alıp başımı gideceğim gemiler ne vuslata gebe limanlar ne uzak bilinmedik bir şehirde her şeye seninle yeni baştan merhaba demek ne de beşinci bir mevsim özlemedim düş görme fırsatı vermedim gözlerime tıpkı seninle olabilmenin imkânsızlığınca susturdum en küçük ihtimalleri bile sen her an yağmaya amâde bir bulut gibi başımın üstünde sen her gece tütün karışığı kokunu saklayan ceketin gibi başucumda asılıydın zaten içinde sen olsan ne olmasan ne biliyorum ki sol göğüs cebinin hizasında sitemsiz ve kimsesiz bir ben durup durur evvel ezel zaman...zaman içinde... CEYDA GÖRK 28ağustos2008 |