Habersiz
Geceler uzundu soğuk çaresiz
Ermezdi bir türlü vakit sabaha Titrerdi kirpikler hemen her akşam Akmaya sabırsız duran bir damla Yüreğim ürkekti, yüreğim sessiz İçimde acının izi, kederli Yarından umutsuz dünlerim yitti Gönülden dilenen bir mucizeydi. Bir çığlık gibiydi suskun duruşum Sevgisizlik bataklığı kâbusum İçine çektikçe tükendi gücüm Bilinmez neden di bu kayboluşum Benliğim umarsız yaşarken günü Sevgiyle uzandı bir dostun eli Suskun bir bülbülü dile getirdi Açamadan solan bir gonca gülü toprağa yeniden dikti habersiz... |