SENDEN GİTTİĞİMİ SÖYLEME BANA (HOŞÇAKAL)Ben sevginin yalnızlığında yaşadım Sevdim çok sevdim korkularıma yenildim Canımdan can kopar gibiydi ayrılmak Seni değil yüreğimi söktüm içimden Ben koptum çığlık çığlığa Dur durak bilmez gözyaşlarım Beni suçlama can özüm, bana da kıydılar Nasıl kıydınız çocukluğuma... Çocukluğum ki; yıllar yılı İz bıraktı geçmişteki yarınlarımda Şimdi dün olan, eskiyen bütün yarınlarım Geleceğimi, yüreğimi çocuksu sevinçlerimi Ve yüreğimin aç sevgilerini çaldı benden Ben bu yüzden çalamam hiçbir sevgiyi Yenildim...yenildim...yenildim Ve hala öylesine aç ve öylesine muhtaçken Sevmeye sevilmeye Bu ne benim suçum nede senin... Hadi! ..bulun çocukluğumun, Çocuk yüreğimin katillerini Ağlama yüreğim ağlama benim için! ... Koptu elimi sımsıkı tutan el... Ve etrafımda gittikçe daralan çember Hoşçakal sevdiğim, umudum, herşeyim Aşktan da üstün demiştim bu sevdanın adına Dönülmez yollardayım şimdi ben Bir varmış bir yokmuş Bir masalmış sonu gelmeyen Arama beni yeşermem artık yaprak kopmuş dalından... Hoşçakal deli sevdam hoşçakal... Ödünç almıştım gülmeyi öğrenmek için seni Seninle gülümsemek te güzeldi şimdi ağlamakta... Sen yürek yangınım Sen umutsuzluktan doğan küllerim... savur beni kendimi bilemeyecek kadar dağılayım... Hoşçakal sevdiceğim hoşçakal Bırak dağınık kalayım Sevgiye hasret yaşamaktansa Sevgisizlikten tükeneyim Aşktan da üstün bu sevginin adı Hoşçakal Yüreğin yüreğimin üstünde öylece veda edeyim... Ama senden gittiğimi söyleme bana Bunu hiç bilmeyeyim... Leyla Altınbaşak Kayan |
Hoşçakal
Yüreğin yüreğimin üstünde öylece veda edeyim...
Ama senden gittiğimi söyleme bana
Bunu hiç bilmeyeyim...
Gitmeler dönmek için der şair, yürekte sevgi vasa kopup gidemiyorsun şaire, Güzel bir şiir okudum yüreğinden ve de kaleminden. Kutlarım.