SESSİZLİK
Günün ilk ışıklarıyla uyanıyorum,
Her taraf da bir sessizlik Bir durgunluk var. Sanki dünya durmuş, Hiç birşey canlı değil, Uçsuz bucaksız dağlara kadar, Uzanıyor yorgun gözlerim. Dumansız kalmazdı O muhteşem dağlar, Fakat o dumanı da göremiyorum. Gökyüzünü süsleyen bulutlarda yok, Cıvıl cıvıl öten kuşlarda, Özğürlüğüm elimden alınmış sanki, Hiç birşey bana ait değil, Sadece bedenimi ısıtan bir güneş var o da terk edecek beni biliyorum, Senin,dağların,gökyüzünün terk ettiği gibi... 10/11/1994 |