ÖYLESİNE BİR RÜYA
Şehirde yaşayan tüm insanlar,
Sanki caddeye akın akın gezmeye inmişlerdi. Her zaman olduğu gibi, Güneş en tepedeydi. O sıcak son yaz günlerini yaşıyorduk. Bir deli rüzgar esti, Kalabalıktan kaçarcasına, Sessiz sakin bir yer aradım. Sonunda ufak bir çay bahçesine sığındım. Bir çay söyledim, geçen insanları seyrettim. Aklımdan sinsice binbir hayal kurdum. Rüzgarda dağılan saçlarına takıldım, O anda onu gördüm. O mavilikler içinde kaybolduğum gözlerinde, Uzun toprak rengi saçlarında, Kalbimin titrediğini hissettim. Çay bahçesinde hafiften bir müzik çalıyordu, Oturduğum yerden kalktım. Sessiz ve ürkekçe yanına yaklaştım. Öylesine birbirimize bakıyorduk, Yine mavi gözlerine dalmıştım. Bir merhaba diyebilmek için, Sanki bir asır geçmişti. Onun yanına sokulduğumda, Gözlerine takıldığımda, Birşeyler söylemek istiyordum, Kelimeler boğazıma düğümleniyordu. Son bir cesaretle yanına oturdum. İkimizde şaşkındık, Her şeyi oluruna bırakmıştık. O güzel yüzü, hafif tebessümü, Kalbimin derinliklerine kadar işlemişti. Hafif bir titrek sesle, "Merhaba" dedim. Bir anda gergin hava yumuşadı, Konuşmaya başladık, O anda sanki dünya da ikimiz vardık. Adını sordum, adı "BESTE" idi. Boşuna adını "Beste" koymamışlardı. En güzel müzik ritimleri, Yüzüne, saçlarına dağılmıştı. Tarzı o kadar değişik, Sözleri insanı Akdeniz rüzgarlarıyla, Kalbinin derinliklerine çekiyordu. Bu yalan dünya da yaşanabilecek, En romantik anda, O kadar dalmıştık ki; Havanın hafiften karardığını farkedemedik, Birbirimize bakıyor, Oturduğumuz yerden kalkmak istemiyorduk. Ama kahrolası saatler birbirini kovalarcasına, Onu benden alıp, O en romantik anı bitirmek istiyorlardı. Çay bahçesinden kalktık, yürümeye başladık, Belkide şimdi ellerimin arasındaki elleri, Bir sonbahar rüzgarının dallardan sararmış, Yaprakları kopardığı gibi, Zamanda onu benden alıp götürecekti. O dar sokaklarda yürürken, Beton yığını binalar, üzerimize geliyordu sanki, O insan seslerini yeniden duymaya başladım. Anladım ki; onla beraber daldığım, Sessiz rüyamdan uyanıyordum. Göz kapaklarımı ağır, ağır açmaya başladım, Anladım ki; bu gördüklerim, Öylesine bir rüyaydı... 17/09/1994 |
tebrik ederim