Benim...
Yüreğim bir ormandır... Yeşil giysisinde rengarenk danteller işli,gün
görmemiş sevgiler,keşfedilmemiş sevdalar yaşar. Köknardır, çamdır, çınardır... Güftesi olur; uçuşurken yalnızlık dizeleri.. sert rüzgarlar. Yağmurlardır bestesi... her damlası düşerken, hayata sargın köklere... Dans eder isimsiz çiçekler,süzülür nazlı yapraklar,ağıttadır kurumuş dallar... Gönlüm bir ovadır...Sarı örtüsünde gelinciklerle süslü; acı giymiş özlemler,gömülü duygular yaşar. Buğdaydır, meyvedir,aştır...Durgundur hep. İçine kapanır hisli kaval ezgilerinde... Susuz, çatlamış topraklarında nasırlaşmış ellerdir tohum eken, Dövülse de, ezilse de; sevgi filizleridir yeşeren... Ruhum bir denizdir...Mavi yüzünde köpük köpük tebessüm; gizemli sessizlikler, batık hayatlar yaşar. Dalgadır,anafordur,hazinedir...Kabarıp yuttukça kötülükleri armoni olur... Bazen boynu bükük,bazen fırtınalı; martılara eşlik eder çığlıklarında... Sis;çökse de tepesine,kızıllaşsa da batan günde çehresi; ferahlatır, can katar hayatlara... Hayatım bir romandır...Kırmızı kabında,tozlu sayfaların derin çizgileri, okudukça öğrenilir yaşananlar. Nefestir,gözyaşıdır,yalnızlıktır...Mutsuzluk yorgunluklarının güçsüz hayata tutunuşudur... Yangınlar kelimelerle söndürülür onda. Bir bilinmezde başlayan bu roman, güllerin gözyaşları ile biter. 2009 |
yüreğine sağlık