Eylüllerine Bahar, Dağlarına Kardelen Olurum….
Duydum ki eylül hüzün taşımış gözlerine
Hazan rengi şiirlerinde ağlıyorsun Umutların duvar diplerinde ağlayan çocuk Eylüllerine bahar olurum bitanem Gözyaşlarına mendil, üşümelerine şefkat olurum Acıkırsan çayın çorban olurum Hani kahvaltıda dizlerini karnına çekerdin En çok o halini özledim Bir de yarım tebessümlerini Şiirlerine aşk olmak isterim Biletin olurum yolculuklarında Hüzünlerine sigara olurum duman duman Gözlerin hala tek sığınağım Gözlerine kurban olurum Kalemin, şiirin, yalnızlığın, yağmurun olurum Tuz basarım yitik yıllarıma Yeniden yaşama MERHABAN olurum Sen oruç ol ben su Sen çocuk ol ben şeker Sen Dicle ol ak deli deli ben de Hasankeyf Sen yaşam ol ben de nefes Bitmeyen öykün olurum Ölürüm ıslak gözlerine ölürüm ölürüm… Duydum ki bitirmişsin sendeki beni Şarkıların rengi solmuş Dağ yüreklin ölmüş Dağlarıma kardelen ol Yaşatırım seni dört mevsim şiirlerime can ol şarkılarıma beste Mırıldanırım seni gurbet sokaklarında Sesim soluğum ol, Seni bağıracağım sevgisiz coğrafyalara Seni anlatacağım öğrencilerime çocuklarıma…. Geceleri yalnız kalmaktan korkardın Dualarımı hisset Dört kitap üzerine yemin ediyorum Kol kanat olurum yarınlarına Seni üzen rüzgarları yaradana şikayet ederim Yalnız kalırsan evin barkın olurum sen olurum sen sen SEN… Biliyorum bana kırgınsın Emanetini bıraktın kaçtın diyorsun Bir bilsen ah bir bilsen…. Hep senden sana kaçtığımı Bir bilsen ah bir bilsen Masum bir göçmenim ben Gözlerine iltica ettim Sakla beni sakla engin düşlerimi Yoksa yoksa Vatansız kalırım musalla taşında ... 2 Ekim 2008 Yalıkavak-Bodrum İbrahim EROĞLU |
güçlü kaleminizden, sevecen ellerinizden...
Bütün kalsın şiiriniz, bütün kalsın sevgiler.
Sonsuz saygım, sevgilerimle...