YAŞADIKLARINA KÜSTÜ
Herkesi ıslatan yağmur damlaları
Neden onu ıslatmıyordu? Önce Yaşadıklarına küstü Bu ne biçim işti Hiç anlam veremedi Yüzünü nefretle döndü fırtınalara Susturucu takıp acılarına Sustukça sustu Yatağına uzanıp boylu boyunca Sevgilisini düşünüp kocasıyla sevişti. Med-cezirlerdi belli belirsiz yaşanan Titredi bir an Göz ucuyla baktı onu gördü Dudak dokunuşlarında değil Sevdiği Derya’nın içinde öldü. Dizlerini çekip karnına Başını avuçlarına aldı. Nalet okuyup bütün güne Beddua etti sevdiğine Hesapsız sevindi; Zincirden boşalan ağrıların Kasıklarındaki sevinci böldüğüne... Göz kapakları karartınca ortamı Kabuslu rüyalara daldı. Rüzgarın koynuna düşen yaprak gibi Bilemedi düştüğü yeri Fırtınada tutunmak istedi dalgalara Gidip geldi iki ileri bir geri Artık denizin insafına terk edilmiş balık gibiydi Her yanı yaka paça çaresizlik Her yanı vurgun yemiş çığlık... O........ Umudunu sevdiğine bağladı Kasıldıkça acı çeken bedeni Yüreğini avucuna alıp usul usul ağladı..... 16.01.1995 |
Umudunu sevdiğine bağladı
Kasıldıkça acı çeken bedeni
Yüreğini avucuna alıp usul usul ağladı.....
Yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun...
Çok güzel bir şiir olmuş...
Saygılarımla...