İNSANLIK UTANCI
Ben küçükken at arabaları vardı
Dar sokaklarda odun ve fındık kabuğu taşıyan Atların hepsi Yılkı atı , hepsi perişan Çok sevinirdim onları görünce peşlerine koşardım Eğer sahipleri izin verirse bazen üzerine de çıkardım arabanın Ama kırbaçlanmalarına, taş yollarda koşmalarına Dayanamazdım Bazen devrilenler olurdu koşarken Korkardım Daha o yaşta öğrenmiştik ayağı kırılan atların vurulduğunu Yerdeki atın yüzüne bakamazdım insanlık utancımdan O da başını kaldırıp yüzüme bakmazdı hayvanlık gururundan BÜTÜN HAYVANLARIN ADINA... |