* N İ S A N Y A Ğ M U R U *
Nisan akşamlarında menekşeler kokar
Çağıran çıplaklığını savurarak İmbatlar eserdi saçlarına Aklıma düştüğünde eski sevdalar Gözlerimi kamaştırırken Bulutunu parçalıyor güneş Yitip giderim anıların arkasından. Tadını yitirmiş dil, yalnızlığın kahrına Gönlüm hatıralardan şikâyetci, argın Gecelerimde boy atan açelya Yeryüzündeki tek mutsuz ben miyim? İner nasılsa mavisinden alkım Bulutlar geçer üstünden "Bakar ağlarım" Elleri avuçlarımda melül bakışlım. Birazdan yine mehtap doğar Erguvan kokulu kıyılardan Martılar çırpar kanadını bakıp uzaklara Ve ben çeker giderim bir nisan yağmuruyla... Nuri Dağdelen Özdere- İzmir |