Bir hayalim varla başlar her şeyBir hayalim varla başlar her şey Tutuklandıkça deniz bir kara parçasıyla Mavi gözleri zulasından firar eder martı kanadın da Damlanın okyanusa dar gelmesiyle başlar yolculuğu Küçük balık büyük balığa isyan Koparır ırmağı gökyüzüne Açık gökyüzü anne ezberi Yığar buharı karnına Emzirir kurak mevsimler de Dilencidir toprak Uyuyan baharları için Hayal eder gökyüzünün düşmesini Kahverenginden buluttur toprak Bereket saçar düşü Tutukladıkça denizi Mavi bulutu çalar içinden Küçük balıkta ırmağı topraktan Uçurur gökyüzüne ipliksiz Bir hayalim varla başlar her şey Tohumun uyanması için bir su damlasıyla Yeşil gözleri zulasından firar eder toprak koynunda Tohumun toprağa dar gelmesiyle başlar yolculuğu Ağaç ormana isyan Kaldırır başını güneşi görmek için Koparır zincirini gökyüzüne Annemin çocukluğu Annemin çocukluğu Toprağa gönderdiği masallarla geçmiş Bez bebek yerine Kardeşiymiş oyuncağı Topraktan sağdığı ayrılıklarla Kardeşinin aç yüreğini doyurmuş Babaya anne abiye abla olmak Kaderiymiş çocuk yaşta Annesiz baharlarının ardından Ölüm çocukluk arkadaşı olarak yanında kalmış Ardı ardına toprağa gömülen sevdalarının Ödülüymüş acıdan emziremedi yetim çocukları Çocuklarına anlatacağı bütün masal Geride kalan iki resimden ibaretmiş Hayatın perdelerini sivri topukları Hep annemin üzerine basarak geçmiş Yürümeye çalıştıkça Çocukluk arkadaşı ölümlerle yalnız kalmış |
Tohumun uyanması için bir su damlasıyla
Yeşil gözleri zulasından firar eder toprak koynunda
Tohumun toprağa dar gelmesiyle başlar yolculuğu
Ağaç ormana isyan
Kaldırır başını güneşi görmek için
Koparır zincirini gökyüzüne
Annemin çocukluğu
Annemin çocukluğu
Toprağa gönderdiği masallarla geçmiş
Bez bebek yerine
Kardeşiymiş oyuncağı
Topraktan sağdığı ayrılıklarla
Kardeşinin aç yüreğini doyurmuş
Babaya anne abiye abla olmak
Kaderiymiş çocuk yaşta
Annesiz baharlarının ardından
Ölüm çocukluk arkadaşı olarak yanında kalmış
Ardı ardına toprağa gömülen sevdalarının
Ödülüymüş acıdan emziremedi yetim çocukları
Çocuklarına anlatacağı bütün masal
Geride kalan iki resimden ibaretmiş
Hayatın perdelerini sivri topukları
Hep annemin üzerine basarak geçmiş
Yürümeye çalıştıkça
Çocukluk arkadaşı ölümlerle yalnız kalmış
şiir
paylaşınca değeri artar.