Susarız
Hepimiz kendi Belma Sebil’imizi bekler dururuz
Böyle ayrı böyle uzak birbirimizden habersiz Seyre dalıp dururuz Bakakalıp ısırılmış maviliklerimize Soğuk bir tebessümde donarız. Buz tutar kirpiklerimiz Hani eritir de sıcaklığı denizin Kara kış ortasında Yanaklarımızdan süzülür acılar Duruluruz... Demini alır bir yandan sevda Yosun kokusu, denizin sesi Öte yandadır Sormaya çekindiğimiz o soru kapıda durur Biz konuşamayız Susmaktan yoruluruz. Kelimelerdir aciz kalan Bir yakamozun eşiğinde Martılar kollarımda geceyi esenlerken Sustuklarımız İnadına haykırdıklarımızdır aslında Yaşadığımızdandır susmamız Susarız bağıra çağıra 15.05.09 Nadir üç ’deniz’in katkısı ile... |
soğuğu sevmem..
ama ayaz keskini iyi geliyor bazen..
o beni kesiyor,
ben göğü; tam mavi yerinden.