Ölüme beş kala
"ak bulutlar dolduruyorum ceplerime tıka basa
billahime ekleyip sunamadığım sonbahar çaresizliklerime şahit ak bulutlar" sazlıklar bir yanık bozlak çığrışır pişmanlıktan dem vuran gölün sularında yüzünü yur tedirgin gün sessizce elini çeker inandıramadığı gönüllerden ölüme beş kala ölümü beş geçer beste yoksunu kayıp şiirler okuyor rüzgar öpüp okşayıp geldiği kırlardan sevdaya bulanmış dizeleri kavak yapraklarına sarmalayıp kuş yuvalarına serpiştiriyor bir bir kuluçkada nevbahar kelebek nasıl olur da üç günlük hayal kurar tüm gözlerin, kanatlarında olanca ağırlığı varken kanadı kaçıncı gözde pulpul olur dökülür göz dediğin kelebek yangınları yakarken kelebek dediğin kanadından öpülür göz kapanır kelebek ölür hicap rengi çiçekler, alı al moru mor sıfat sıfatlıktan çıkmış, dil kora layık en yakıcısından en mukim kuleler yerle yeksan tüm gülleler tam isabet, canevi tahtında KRAL yenik ceplerim tıkabasa akbulutlarla dolu billahime ekleyip sunamadığım sonbahar çaresizliklerime Tanrı şahit birazdan ölüme beş kala ölümü beş geçer... |
tüm gözlerin, kanatlarında olanca ağırlığı varken
kanadı kaçıncı gözde pulpul olur dökülür
göz dediğin kelebek yangınları yakarken
kelebek dediğin kanadından öpülür
göz kapanır
kelebek ölür
**********************************************************
bütünüyle mükemmel bir
Abdurrahim Kahraman şiiri..
yürekli insan,duyarlı insan, şiire kalbini veren müthiş kalem...
yürekten kutlarım eserinizi..
doyumsuz bir şiirdi..
kalemi hep var olsun değerli ağbimin..
saygım ve sevgimle...