Kalanın hikayesi
Kapılar sertçe kapanır benim ülkemde,
Gözlerim bakakalır, Sözlerim donar en ayaz gecede... Söyleyemediklerim kursağımda kalır, Söylediklerimse yarım! Ben hep rüyalara dalarım, Ummadığım taşlarla kafamı gözümü yararım; Kanarım... Ben şarkılara sarılır,şiirlere kadeh kaldırırım, Sarhoşluğum yalnızlıktandır,aldanma sakın Tövbeliyim tüm yasaklara; Yasak ağlamalara! Ağlarsam gizli gizli ağlarım, Bazen ben bile duymam sessizliğimi... Damlalar avuçlarımdan taşar,kederimde boğulurum! Yollar önümde uzanır benim topraklarımda, Ne ekersen ek ayrılık biçersin hep. Gözyaşlarındır yağmur, Biraz katık biraz hamur; yürüyemezsin ki! Her yer çamur... Gidenlerin arkasından yas tutanım ben, Toplayıp ben gibileri, Benden uzak olanlardan çıkarırlar, Yüzüme çarparlar en uygunsuz veda cümlelerini; Gönlümü bölerler bilmem kaç parçaya; Kalanım ben, Aşklarımdan geriye... Sevgiler hep karşılıksız çıkar benim defterimde, Kime güvensem; Kar yağar temmuz ortası dağlarıma! Kaldırımların bir tarafında hep beklediğim olur, Karşıdan karşıya bakarım da geçemem. Hep kırmızı yanar karanlıklarıma... Gidenlerin arkasından pas tutanım ben, Toplayıp ben gibileri, Benden uzak olanlardan çıkarırlar, Yüzüme çarparlar en uygunsuz veda cümlelerini; Gönlümü bölerler bilmem kaç parçaya; Kalanım ben, Aşklarımdan geriye... |