acımayın
hecelerde gecelerde
her gun her yerde; yalnızken, umudu bekleşiriz şiirlerle bir guvercin cırpınmasıyla; son cumlede beklenen guzellik gibi elini golgelik edip gunese bakıp gozlerini kısmak, sırtını çevirip gitmek varya, bunun gıbı... olasılıkların tukendiği saatlerın gectıgı er veya gec farkedilecektı ve cınlayacaktı ayrılığın cıyak sesi kulağımda ölümü bekler gibi sessizliğin ayağına takılıp, düşer gibi bostukta.. SONRA karanlıklar çöküçekti renkler sonecekti belkıde başka bir alem baslayıp dÖnecek; ayrılıktan ne tuhaf dimi şimdi ben yokum şaşırmayın bende anlamadım heceleri geceleri alışırsınız yokluğuna kimse anlamamıstı benı şımdı de siz yalnızım diyemessınız kımse acımasın kımseye ACIMAYIN ben sevdıgıme gıdıyorum alınmayın acımayın ......... mekrub |
Siir dolu yüregine, kalemine saglik...