sarıkamışın ölü çocuklarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın söz konusu evlatsa,,
eksi otuz derecede bir ölüyü sever anne yüreği karşılıksız,, "sarıkamışta cepheye gönderilen,, cepheden geri dönmeyi başarabilen ve yolda hayatını kaybeden onlarca çocuğun anısına ithafen" onlar, bir avuç çocuk gitme mecburiyetinde oldukları yolculuklarında kimsesizdiler, güle oynaya gittiler çocuk sessizliğine bürünerek - üşüme diyor annem - ellerimi tutuyor - eksi otuz derecede bir ölüyü karşılıksız seviyor - ne garip onların, sırtlarında erzaklarıdır yetiştirdikleri ölüm konvoyuna beyaz yorgana sarındılar kimse bilmeden arındılar kar’dan bir semada - üşüme diyor annem - ellerimi tutuyor - eksi otuz derecede bir ölüyü karşılıksız seviyor - ne garip geride kalanlardan anlatmıştı "bizim köyün camisinden" "dualarla başlamıştı yolculuğumuz" diye kaç isimsiz duaya sarındı şimdi kaç ananın yüreğine düştü gönderilen evlad özlemi - üşüme diyor annem - ellerimi tutuyor - eksi otuz derecede bir ölüyü karşılıksız seviyor - ne garip denizdeki kırılma |
of şair, iyiki okumuşum bu şiiri...
şiirlerine bakıyordum, tarzına, üslubuna...
hepsi uçtu gitti,
şimdi onlarca ölüyü özlüyorum ...
neyse...