GELEMEDİM ANNE
Yıllar oldu şu gurbet ellerde
Koşupta yanına gelemedim anne Kaç bayramlar geçti aradan Varıpta elini öpemedim anne Bu gurbet elimi kolumu bağladı Gözlerimdeki yaş derya olup çağladı Sensiz her geçen güne yüreğim ağladı Varıpta dizlerinde yatamadım anne Hasta oldum kimse gelmedi odama Anne diye inledim saatlerce yatağımda Sıcak çorbanı aradım sofralarda Varıpta bir tas içemedim anne Ne zaman bir anne türküsü duysam Yüreğim burkulur sen gelirsin aklıma Başımı yastığa koyup gözlerimi yumsam Rüyalarım bölünür sen girersin o anda Buz kesilir elim ayağım buralarda Deli divane olur gönlüm savrulur sokaklarda Alabildiğimce koştumda yollarda Varıpta yanına gelemedim anne Sır dolu geceler güldü halime Dünyanın yükü yüklenmiş belime Bu gurbet bilmem ki benim neyime Bir türlü bırakıpta gelemedim anne Şiir: Ozan Özdemir Yorum : Bedirhan Gökçe |
ta damarlarımda gezindi sanki
başımdan kaynar sular döküldü
alelacele etmesin yorumcu dizeleri
dağıtıyor hüznü
bunu bildirmek istedim
duygusallık soğumuş okuyanda bana göre
hani düz okumak olmuyor çoğu kez şiirde
serbest ama hızlı okumak yerine göredir bu şiir de değil
bu bedirhan gökçe abimiz hep böyle yapıyor farkındayım.
affınıza sığınarak bildirmek istedim....
emeklerinize sağlık
şiiri yazanı alkışlıyorum
saygılarımla şair