hakLısınız ne kaLdıkii..//hiç bir şey eskisi gibi değiL..KUTLARIM SAYGILAR.....

size kirintilarla yetinmek yakismiyo bee sair..
kendinize yakisani yapin birakinda kirinti gene kirinti kalmaya mahkum kalsin..
verilen sözden atilan adimdan geri dönmemek gerek..
zati kayde deger biseyler sakli olsaydi yasanmisliklarda adi sizde mazi olmazdi..
siz gene size yakisani size yarasani yapin bee sair..
cok güzel bir siir okudum sayenizde ve müsadenizle yüregimden gelenleri sizinle paylasmak istedim..
mazi sizi bitirmeden siz gecin o maziden..
hoscakalin,efendim..
..

O kadar güzeldi ki şiirin hatırlattıkları... Hep özlüyoruz o günleri, o sevgileri, saygıyı. Ne çare! Şimdi birşeyler bize uymayınca, eleştirel iki cümle etsek, geri kafalı oluyoruz. Allahtan, zaman sana uymazsa sen zamana uy diyenlerin sözüne kanmayan bir topluluk var hâlâ. Ve o topluluk, sayısı az olsa da hep yaşayacak diye umut ediyorum.
Şiirin yorumu harika olmuş.
Emeğinizi kutluyorum. Selamlarımla.

ben de arıyorum ama ne çare tebrikler güzel şiire yorum a

Herkesin eski günlerinden bir kesit bulabileceği hüzünlendiren bir şiir.
Hepimizin yapısında geçmişe özlem bulunmakta, hatırlayınca dünü bir başka oluyor insan. Eski yaşadığımız mekanlara gidince bir tuhaf geliyor insanı. Yürüdüğümüz sokaklar, okuduğumuz okulların bahçesi daha bir minik geliyor insanı. Şairin söylediği gibi eski günleri eski aşkları yokumsuyor insan.

Eskiden bu sokakların adı vardı, tadı vardı
Sofraların bırakın tadını, tuzu bile kalmamış
Kahvelerde sohbetler sohbetleri açardı
Bahçelerde güller tomurcuklanıp kokular yayardı
Kelebekler esaretini korur kanat çırpardı
Dere daha bir iştahlı akardı

Hepimizin nostaljisine projektör tutan dizeler. Şimdi artık televizyon var, bitti eski sohbetler. Dostluklar yapaylaştı, çıkar üstün geliyor. Nedir bizleri böyle değiştiren.

Şu dizelerin kucaklamadığı kimse var mı acep?
Koşa koşa çıkardık şehrin karşı dağına
Çocuklukya minare kapmaca oynardık ezan vakti
Bize ezan değilde ses yarışması gelirdi çocuk aklı ile
Birinciyi seçerdik ertesi günde birincinin camisine gider
Ödül olarak koca bir yaramazlık verirdik
Ama mutlu idik, sevinirdik kovulurduk ama üzülmezdik

En iyisi mi ikinci kez okumak şiiri. Seslendirmesini de şiirin havasına güzel uymuş.
Sahi kaç yıl oldu oralardan buralara geleli.
Hüzünlendik, burkulduk.
Sağolasınız Ozan kardeşim.
O küçük evde yaşayanlar kimbilir nerelerde?