İçime bir insan düştü.....
Gece aydınlık karanlığını kurtardı
siyahı düştü bulutlara bir sevgi boyu ağlanmıştı oysa öylece bakakaldım insanlığıma çıkardım sözlerimi dilimden ateşe astım zemheri yangınım deli dumrul bu hayat hikayesinde nerelere bastım yanmadan anlayamazsın insanı acı yalnız taşınmaz ağır gelir gözlerine bir yudum al kahrın utansın ahından ecel, sokağımda ağlar değmez sözlerine hep gördüğüm aynı rüya belki bir düştü tek bildiğim içime bir insan düştü ... |