Kimsesiz Sabahlar
Pişmanlık duymadan ödenmeli
Varsa hayata borcumuz, Almalı gücünü ayaklarımız Bize bereketi sunan topraktan Nasırlaşmalı ellerimiz Kalem tutmaktan Ve Sevmeli alabildiğince Korkmadan yüreklerimiz İçmeliyiz kana kana Sevda denen pınardan, Uyanmalıyız uykumuzdan Haykırmalıyız “durun” diye Vermemeliyiz haklarımızı Korumalıyız topraklarımızı Bitirmeliyiz terörü ve vahşeti. Bir elimizde meşale Bir elimizde çıra, Dolaşmalıyız kapı kapı Uyandırmalıyız Tatlı uykudan insanları, Umut olmalıyız yarınlara Konuşmalı, yazmalıyız Uyanmamak için Kimsesiz sabahlara, Bir kadın çığlığında Çocuk feryadında Sevdalı bakışta Tırmanmalıyız, Yar olan yokuşları Dönmemeliyiz geri Ekmeliyiz yeryüzüne Sevgi denen tohumları Çevirmeliyiz yüzümüzü Mavi gökyüzüne Silmeliyiz bulutları Güneşin önünden İnadına yakmalıyız tenimizi Depolamalıyız bedenimize ısıyı Ayaza durmuş sabahlarda Üşümesin diye kimse Tutmalıyız ellerimizle Yere düşen cemreleri Koymalıyız bir kenara Kışta da yaşansın baharlar diye Öldürmemeliyiz kardelenleri Onların da hakkı yaşamak diye Girmeliyiz kol kola Durup halaya çıkmalıyız ışığa Yıkanmalıyız yağmur suyunda Arınmalıyız nefretlerden Uzak kalmalıyız yalanlardan Açmalıyız beynimizi gerçeğe Serpmeliyiz, Sevgi denen duyguyu, Almalıyız gözümüze Mavi ve yeşili Bilmiyorsak öğrenmeli Biliyorsak öğretmeliyiz Tüm evrene insanlığı Türkan DİNÇER 01:25 ( Kimsesiz olmasın ne olur sabahlar) Resim: Türkan DİNÇER Yer: Sinop ve Bulutlar ( Bulutlar dalga gibi geliyor Sinop üstüne) |